3 ευκαιρίες το χρόνο | Μία συγκλονιστική διαδρομή εξωσωματικής στη Fertilia
Αναμφίβολα, οποία πέρασε την πόρτα της Fertilia είναι γιατί το ήθελε πολύ… και προσπάθησε πολύ…
Έχοντας ήδη ένα υπέροχο παιδί από φυσική σύλληψη, πάντα επιθυμούσα να κάνω κι άλλα παιδιά. Ήμουν απ’ αυτές που όταν την ρωτούσαν “πόσα παιδιά θέλεις να κάνεις;” Απαντούσα “πολλά…”.
Όμως, το πολύ ιδιαίτερο της περίπτωσης μου είναι ότι οι προσπάθειες μου ήταν μόλις 3 ανά έτος: Χριστούγεννα, Πάσχα και Αύγουστο. Όταν μια γυναίκα έχει 12 ευκαιρίες το χρόνο για να μείνει έγκυος, εγώ είχα μόνο 3. Και αυτό γιατί ο σύζυγος βρήκε εργασία στο εξωτερικό και μόνο 3 φορές το χρόνο μπορούσε να έρχεται Ελλάδα. Μόνο όταν ζορίζεσαι πολύ αναγκάζεσαι να πάρεις τέτοιες αποφάσεις…
Όταν έφυγε, η πρώτη μου σκέψη ήταν: “και τώρα πως θα κάνουμε παιδί;” Αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Κάθε φορά που ερχόταν, προκαλούσαμε ωορηξία. Περίμενα συμπτώματα, αναζητούσα στο διαδίκτυο και διάβαζα τα ίδια και τα ίδια αλλά πάντα ερχόταν η περίοδος και εγώ ήμουν χάλια γιατί έπρεπε να περιμένω περίπου 4 μήνες για την επόμενη προσπάθεια.
Αφού πέρασαν 4 χρόνια σαν αυτά, και εγώ κάθε χρόνο γινόμουν όλο και μεγαλύτερη, άρχισα να το ψάχνω περισσότερο. Έκανα τα πάντα από εξετάσεις και όλες ήταν καλές…! Η συνολική μου προσπάθεια στη Fertilia μεταφράζεται σε 4 ωοληψίες, 10 ωάρια και μόνο 1 καλή βλαστοκύστη χαρακτηρισμού 3ΒΒ.
Πάμε να τα δούμε όλα από την αρχή…
Μάρτιος 2023: 1η προσπάθεια εξωσωματικής
Είχα αποφασίσει ότι θα έρθω στη Fertilia, οπότε ο γυναικολόγος στην επαρχιακή πόλη που ζω με παρέπεμψε στον ειδικό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κύριο Θωμά Σταυράκη. Τον εμπιστεύτηκα αμέσως γιατί άκουγε με προσοχή τα λεγόμενά μου και ζήτησε να έχει ενημέρωση για οτιδήποτε αφορά στον κύκλο μου.
Ο χώρος της Fertilia είναι ολοκαίνουργιος και καθαρός. Εμπνέει εμπιστοσύνη και ηρεμία, ενώ υπάρχει επαγγελματισμός σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, από την συμπλήρωση των δηλώσεων, μέχρι την εισαγωγή στους θαλάμους θεραπείας.
Στην πρώτη προσπάθεια δημιουργήθηκαν μόνο 2 ωάρια τα οποία «πήραμε» κατά την πρώτη ωοληψία.
Την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε η εμβρυολόγος που με είχε αναλάβει και μου είπε πως είχαμε γονιμοποίηση και στα δύο ωάρια και πως ήδη παρακολουθούμε τα δύο εμβρυάκια μας. Τι χαρά που πήρα!! Και πόσο πολύ ήθελα διδυμάκια!!! Σχεδόν νόμιζα πως όλα τελείωσαν και πως δεν δυσκολεύτηκα καθόλου!
Την 5η μέρα πήγα για εμβρυομεταφορά. Μόνο το ένα από τα δύο εμβρυάκια είχε προχωρήσει… και το άλλο όμως είχε ελάχιστες ελπίδες. Μετά από κάποιες ημέρες πήρα μηδενικό αποτέλεσμα χοριακής.
Ιούνιος 2023: 2η προσπάθεια εξωσωματικής
Άφησα να περάσουν 3 μήνες από την πρώτη προσπάθεια και ξεκινήσαμε την δεύτερη όμως και αυτή την φορά πήραμε ξανά 2 ωάρια.
Λίγες ώρες μετά τηλεφώνησε η εμβρυολόγος μου να μου πει ότι δυστυχώς και τα δύο ωάρια ήταν ανώριμα και πως δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε στη γονιμοποίηση τους. Άδικα όλα… τζάμπα το χειρουργείο, τα χρήματα … όλα για το τίποτα.. Ο πόνος ψυχής μεγάλος… όμως έπρεπε να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου.
Ιούλιος 2023: 3η προσπάθεια εξωσωματικής
Όπως φάνηκε, η προηγούμενη αγωγή της εξωσωματικής δεν ήταν για μένα. 2 σερί αποτυχίες στην ποσότητα των ωαρίων δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Με τον κύριο Σταυράκη αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε άλλη μέθοδο μέχρι να πετύχουμε τον στόχο μας. Αυτό πιθανό να απαιτούσε πολύ χρόνο, αλλά ήμουν αποφασισμένη να το κάνω και πράγματι αυτή τη φορά πήραμε 3 ώριμα ωάρια. Δεν ήθελα να χτυπήσει το τηλέφωνο μου εκείνη την ημέρα γιατί αυτό θα σήμαινε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μου τηλεφώνησε την επόμενη μέρα η ευγενέστατη και πολύ υποστηρικτική εμβρυολόγος και μου ανακοίνωσε πως είχαμε 3/3 γονιμοποίηση.
Τις επόμενες ημέρες το 1 από αυτά έφτασε σε βλαστοκύστη…
Άφησα τον Αύγουστο να ξεκουραστεί το σώμα μου καθώς ήταν και ο μήνας που θα γύριζε και ο σύζυγος μου. Ξεκινήσαμε την 4η προσπάθεια η οποία θα γινόταν με φρέσκο σπέρμα αυτή τη φορά, ενώ τις προηγούμενες γινόταν με κρυοσυντηρημένο.
Σεπτέμβριος 2023: 4η προσπάθεια εξωσωματικής
Στις 9/9 πήγα για ωοληψία. Είχα τους φόβους μου.
-Πήραμε 3 ωάρια, είπε ο κύριος Σταυράκης. Τι θα κάνουμε; με ρώτησε.
-Θα μεταφέρουμε 2 βλαστοκύστες είπα.
-Κ αν δεν έχουμε 2;
-Θα έχουμε 3, του απάντησα
Και ο κος Σταυράκης χαμογέλασε και δώσαμε ραντεβού σε 5 ημέρες για εμβρυομεταφορα, περιμένοντας φυσικά τα αποτελέσματα από τα ωάρια που συλλέξαμε.
Πριν προλάβω να επιστρέψω στο σπίτι, χτύπησε το τηλέφωνο..
Ωχχ…. Από τη Fertilia ήταν.
Δυστυχώς πάλι η εμβρυολόγος, μου ανακοίνωσε ότι κανένα από τα 3 ωάρια δεν ήταν αρκετά ώριμο ώστε να προχωρήσουμε σε γονιμοποίηση.
Αυτή τη φορά δεν έκλαψα…
Είχε σκληρύνει πολύ η καρδιά μου…
Δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Δεν είχα άλλη ψυχική δύναμη.
Μόνο ρώτησα την εμβρυολόγο για την κρυοσυντηρημένη βλαστοκύστη. Μου είπε πως ήταν πολύ καλή μορφολογικά και την πίστεψα.
Πάντα ήταν πολύ ακριβής στις απαντήσεις της κ εξηγούσε με απλά λόγια.
Σε λίγα λεπτά τηλεφώνησε ο κος. Σταυράκης που έμαθε τα νέα. Του είπα ότι κουράστηκα, ότι δεν θα περιμένω να μαζέψω 2 βλαστοκύστες.
Γιατρέ, του είπα.. έχω μια και καλή. Έρχομαι να την πάρω σε 5 ημέρες.
Και τότε ένιωσα τον κύριο Σταυράκη να μου απαντάει από την καρδιά του γεμάτος ενθουσιασμό: Και καλή μας επιτυχία!!!
Αυτή η προσπάθεια ήταν η μοναδική κατά την οποία ζούσα την διαδικασία μαζί με τον σύζυγο.
Τις προηγούμενες φορές υποχρεωνόμουν σε κάποιον συγγενή η φίλο να με φέρει Θεσσαλονίκη μιας κι εγώ δεν είμαι έμπειρη οδηγός. Αυτή τη φορά ήταν ο άντρας μου μαζί μου και θα με περίμενε για όσο χρειαζόταν.
Έτσι, 5 ημέρες μετά, ήρθα για εμβρυομεταφορα.
Μας φώναξε η εμβρυολόγος στο γραφείο της να μας μιλήσει.. Φοβήθηκα! Τι θέλει να μας πει; Μήπως ότι κάτι δεν πάει καλά με την βλαστοκύστη;
Η ίδια είδε τον φόβο στα μάτια μου μόλις καθίσαμε… Ευτυχώς, μας είπε ότι η βλαστοκύστη μας επιβίωσε 100% και είναι ακριβώς όπως στην αρχική της κατάσταση πριν κρυοσυντηρηθεί.
Μπροστά της είχε και την εικόνα του εμβρύου.
-Είναι όμορφο είπα…
-Ναι, μου απάντησε καθώς του έριχνε άλλη μια ματιά…
Ήταν ήδη μεσημέρι και ήμουν το τελευταίο ραντεβού της ημέρας. Στο δωμάτιο προετοιμασίας ήμουν ολομόναχη εγώ και οι σκέψεις μου. Είχα άγχος.
Έκλαιγα.
Σε λίγο με παρέλαβε η μαία και ειδοποιήσαμε τον κύριο Σταυράκη να ξεκινήσει η εμβρυομεταφορα. Έδωσε την έγκριση ο γιατρός να φέρουν από το εργαστήριο το έμβρυο. Μόλις μπήκε η εμβρυολόγος στον θάλαμο του μίλησα από μέσα μου.
Του είπα “καλώς το”!!!
Μόλις το έβαλαν και το κοιτούσα στον υπέρηχο του είπα: “Mείνε μαζί μου, θα σ’αγαπώ για πάντα”!!
Αφού με άφησαν λίγη ώρα ξαπλωμένη σηκώθηκα να ετοιμαστώ για την επιστροφή στο σπίτι. Φοβόμουν μήπως μου φύγει το εμβρυάκι, όπως νιώθουν και οι περισσότερες εξάλλου. Προσπάθησα να μην το σκέφτομαι. Άκουσα τις συμβουλές του γιατρού.
–22/9 Παρασκευή να πας για χοριακη μου είπε.
–Όχι, θα πάω Δευτέρα του απάντησα γιατί θέλω να ζήσω με την ελπίδα λίγο ακόμη.
Το εμβυάκι τελικά με άκουσε και μου έδωσε μια πολύ καλή χορειακή τις επόμενες ημέρες. Στην εγκυμοσύνη μου όλα εξελίχθηκαν ιδανικά και τον Μάϊο του 2024, στα 40 μου χρόνια στην Κλινική Γένεσις, γέννησα ένα άψογο, όπως μου είπαν, αγοράκι!!!
Ενώ ήμουν λεχώνα στο δωμάτιο ειδοποίησα τον Κύριο Σταυράκη καθώς και την τυχερή μου μαία, όπως πλέον την αποκαλώ! Παίρνοντας εξιτήριο πήγα μαζί με το μωρό να δω από κοντά τους ανθρώπους της Fertilia, τις άρτια εκπαιδευμένες μαίες, τα ευγενικά κορίτσια της γραμματείας, να τους δείξω το μωρό, όπως είχα υποσχεθεί και να τους ευχαριστήσω!!
Στο χώρο αναμονής υπήρχε κόσμος που ζούσε την αγωνία που είχα εγώ λίγους μήνες πριν. Ελπίζω αντικρίζοντας με να πήραν δύναμη από την επιτυχία μου!
Κοιτάζω τον όμορφο μπέμπη μου και βλέπω την εξέλιξη του από την εικόνα του όταν ήταν ακόμη βλαστοκύστη… καμιά φορά σκέφτομαι πως να ήταν άραγε τα εμβρυάκια μου που δεν στάθηκαν τόσο τυχερά στον αγώνα της επιβίωσης…
Στη Fertilia λοιπόν, άφησα 10 ωάρια και την ψυχή μου…
Τα θυμάμαι όλα τόσο ξεκάθαρα από την 1η μέρα.
Αυτό που θα θυμάμαι περισσότερο είναι η στιγμή της εμβρυομεταφοράς. Η στιγμή που μίλησα στο εμβρυάκι, όπως είχε κάνει και μια άλλη κοπέλα στις ιστορίες εξωσωματικής που διάβαζα.
Αν με ρωτήσετε αν θα ξαναπροσπαθήσω για μωρό θα σας απαντήσω πως όσο και αν το θέλω, παρακάλεσα τόσο πολύ για το δεύτερο μωρό που το να ζητήσω κ άλλο, το θεωρώ αχαριστία.
Θα απαντήσω όπως απάντησε και η μητέρα μου στον γιατρό της όταν και η ίδια δυσκολεύτηκε για παιδάκι.
Της είχε πει:
– Άντε και του χρόνου πάλι εδώ με έναν γιο! καi εκείνη απάντησε:
– Όχι γιατρέ, εμένα η αγκαλιά μου γέμισε.. ας δώσει τώρα ο θεός ένα μωρό εκεί που ακόμη κλαίνε…
**Ευχαριστούμε πολύ την Ε.Δ για την εξιστόρηση της διαδρομής της στη Fertilia.